仿元遗山论诗（四十二首选—）

仿元遗山论诗（四十二首选—）原文：

接着，诗人抒发自己对秦觏的怀念之情和慰勉之意。九日登高是当时的风俗，一(...)
诗一开始，就展现了一幅“渔舟逐水”的生动画面：远山近水，红树青溪，一叶渔舟，在夹岸的桃花林中悠悠行进。诗人用艳丽的色调，绘出了一派大好春光，为渔人“坐看红树”、“行尽青溪”作了铺陈。这里，绚烂的景色和盎然的意兴融成一片优美的诗的境界，而事件的开端也蕴含其中了。散文中所必不可少的交代：“晋太元中，武陵人捕鱼为业，缘溪行，忘路之远近……”在诗中都成了酿“酒”的原材料，化为言外意、画外音，让读者自己去想象、去体会了。在画面与画面之间，诗人巧妙地用一些概括性、过渡性的描叙，来牵引连结，并提供线索，引导着读者的想象，循着情节的发展向前推进。“山口”、“山开”两句，便起到了这样的作用。它通过概括描叙，使读者想象到渔人弃舟登岸、进入幽曲的山口蹑足潜行，到眼前豁然开朗、发现桃源的经过。这样，读者的想象便跟着进入了桃源，被自然地引向下一幅画面。这时，桃源的全景呈现在人们面前了：远处高大的树木像是攒聚在蓝天白云里，近处满眼则是遍生于千家的繁花、茂竹。这两句，由远及近，云、树、花、竹，相映成趣，美不胜收。画面中，透出了和平、恬静的气氛和欣欣向荣的生机，让读者驰骋想象，去领悟、去意会，去思而得之，而所谓诗的韵致、“酒”的醇味，也就蕴含其中了。接着，读者又可以想象到，渔人一步步进入这幅图画，开始见到了其中的人物。“樵客初传汉姓名，居人未改秦衣服。”写出了桃源中人发现外来客的惊奇和渔人乍见“居(...)
哎哟，我骂你个叵耐，你叵耐我甚么？叵耐你个贱才，将休书来，休书来！这个歹婆娘害杀人也波。天那，天那！可则谁似你那索休离舌头儿快！四村上下老的每，都说刘家女有三从四德哩！谁那般道来？是我这般道来。你道你便三从四德，你说去，是我道来，我道来！你敢少他一画，刘家女，你有一件儿好处，四村上下别的妇人都学不的你。可又来，我也有那一桩儿好处？你说我听。刘家女俫，你比别人家爱富贵，你也敢嫌俺这贫的忒煞。你这破房子，东边刮过风来，风边刮过雪来，恰似漏星堂也似的，亏你怎么住！刘家女，这破房子里你便住不的，俺这穷秀才正好住。岂不闻自古寒儒在这冰雪堂何碍？你也不怕人嗔怪！哎，天那，天那！我本是个栋梁材，怎怕的人嗔怪？你是一个男子汉家，顶天立地，带眼安眉，连皮带骨，带骨连筋，你也挣□些儿波！我和他唱叫了一日，则这两句话伤着我的心。兀那刘家女，这都是我的时也，运也，命也。岂不闻不知命无以为君子，则这天不随人呵！你可怎生着我挣□？你也布摆些儿波(...)
几年离索。
画人心逐世人情。
词的上片以感慨起调，言天涯流落，愁思茫茫，无穷无尽。“天涯流落”，深寓词人的身世之感。苏轼外任多年，类同飘萍，自视亦天涯流落之人。他在徐州仅两年，又调往湖州，南北辗转，这就更增加了他的天涯流落之感。这一句同时也饱含着词人对猝然调离徐州的感慨。“既相逢，却匆匆”两句，转写自己与徐州人士的交往，对邂逅相逢的喜悦，对骤然分别的痛惜，得而复失的哀怨，溢于言表。“携手”两句，写他永远不能忘记自己最后离开此地时依依惜别的动人一幕。“携手佳人”，借与佳人乍逢又别的感触言离愁。“和泪折残红”，写作者面对落花，睹物伤怀，情思绵绵，辗转不忍离去，同时也是写离徐的时间，启过拍“为问”三句。末三句由残红而想到残春，因问东风尚余几许，感叹纵使春光(...)
父亲母亲，我是人。孩儿也，你为甚么在这里出家？父亲母亲不知，自从离了家来，被陈虎那厮推在黄河卫。多亏了打鱼船救了我性命，因此上就在这里舍俗出家。今日认着了孩儿，兀的不欢喜杀我也，来到此间，正是金沙院了。进院去追荐我亡夫张孝友咱。兀的不是公公婆婆？兀的不是李玉娥媳妇儿？哎哟！媳妇儿也。阿弥陀佛！这个是谁？这便是媳妇儿。我那大嫂也。媳妇儿，你这十八年在那里来？婆婆，被陈虎那贼，拐带将这里来。你那孩儿回家了么？他如今拿陈虎那贼去，这早晚敢待来也。我陈虎，来到这窝弓峪里。怎么那眼皮儿连不连的只是跳？也不知是跳财，(...)
象征意象，一诗多解。《风雨》的诗旨，今人或主“夫妻重逢”，或主“喜见情人”；联系诗境，前说更合情理。然而，汉代经生的“乱世思君”说，却在后世产生了积极的影响。《毛诗序》曰：“《风雨》，思君子也。乱世则思君子不改其度焉。”郑笺申发之曰：“兴者，喻君子虽居乱世，不变改其节度。……鸡不为如晦而止不鸣。”这样，“风雨”便象征乱世，“鸡鸣”便象征君子不改其度，“君子”则由“夫君”之君变成为德高节贞之君子了。这虽属附会，却也有其文本依据。因为，“君子”，在《诗经》时代，可施诸可敬、可爱、可亲之人，含义不定。因此，把赋体的白描意象理解为比体的象征意象，就可能生发“乱世思君”的联想；而把“风雨如晦”的自然之景，理解为险恶的人生处境或动荡的社会环境，也符合审美规律。故后世许多士人君子，常以虽处“风雨如晦”之境，仍要“鸡鸣不已”自励。南朝梁简文帝《幽絷题壁自序》云：“梁正士兰陵萧纲，立身行己，终始如一。风雨如晦，鸡鸣不已。”郭沫若创作于五四运动退潮期的《星空·归来》中也写道：“游子归(...)
三四两句直承兴句的理路而来，故仍从两地着笔：“当君怀归日，是妾断肠时。”丈夫及春怀归，足慰离人愁肠。按理说，诗中的女主人公应该感到欣喜才是，而下句竟以“断肠”承之，这又似乎违背了一般人的心理，但如果联系上面的兴句细细体会，就会发现，这样写对表现思妇的感情又进了一层。元代萧士赟注李白集曾加以评述道：“燕北地寒，生草迟。当秦地柔桑低绿之时，燕草方生，兴其夫方萌怀归之志，犹燕草之方生。妾则思君之久，犹秦桑之已低绿也。”这一评述，揭示了兴句与所咏之词之间的微妙的关系。诗中看似于理不合之处，正是感情最为浓密所在。
    杜甫的题画诗，还有一个特点，便是在描绘画境中道出画理。如《戏题王宰山水图歌》，因题画而道出“尤工远势古莫比，咫尺应须论万里”的艺术见解。黄庭坚在此题的第二首诗，题咏的是郑防收藏的郭熙的画，也运用这一表现手法。郭熙是北宋山水画家，其画强调“取势”。他说：“真山水之川谷，远望之以取其势。”他的山水画论《林泉高致》提出的“三远”——高远、平远、深远，就是要取山川之远势。黄庭坚对绘画有很高的艺术素养，所以这首诗的前二句“能作山川远势，白头惟有郭熙”，是很精当的评价。三四句具体咏赞画夹中郭熙之作。郭熙曾为苏才翁家摹写宋初北派山水画家李成的《骤雨图》六幅，因此笔墨大进。诗人在郑防画夹中(...)
这首诗语言平易、通俗，没有一点斧凿痕迹。其中“狂风吹我心”二句，是脍炙人口的名句，在整首诗中，如奇峰壁立，因而使此诗“平中见奇”（刘熙载《艺概》）。正是这种“想落天外”的艺术构思，显示出诗人杰出的艺术才能。

仿元遗山论诗（四十二首选—）拼音解读：

jiē zhe ，shī rén shū fā zì jǐ duì qín gòu de huái niàn zhī qíng hé wèi miǎn zhī yì 。jiǔ rì dēng gāo shì dāng shí de fēng sú ，yī (...)
shī yī kāi shǐ ，jiù zhǎn xiàn le yī fú “yú zhōu zhú shuǐ ”de shēng dòng huà miàn ：yuǎn shān jìn shuǐ ，hóng shù qīng xī ，yī yè yú zhōu ，zài jiá àn de táo huā lín zhōng yōu yōu háng jìn 。shī rén yòng yàn lì de sè diào ，huì chū le yī pài dà hǎo chūn guāng ，wéi yú rén “zuò kàn hóng shù ”、“háng jìn qīng xī ”zuò le pù chén 。zhè lǐ ，xuàn làn de jǐng sè hé àng rán de yì xìng róng chéng yī piàn yōu měi de shī de jìng jiè ，ér shì jiàn de kāi duān yě yùn hán qí zhōng le 。sàn wén zhōng suǒ bì bú kě shǎo de jiāo dài ：“jìn tài yuán zhōng ，wǔ líng rén bǔ yú wéi yè ，yuán xī háng ，wàng lù zhī yuǎn jìn ……”zài shī zhōng dōu chéng le niàng “jiǔ ”de yuán cái liào ，huà wéi yán wài yì 、huà wài yīn ，ràng dú zhě zì jǐ qù xiǎng xiàng 、qù tǐ huì le 。zài huà miàn yǔ huà miàn zhī jiān ，shī rén qiǎo miào dì yòng yī xiē gài kuò xìng 、guò dù xìng de miáo xù ，lái qiān yǐn lián jié ，bìng tí gòng xiàn suǒ ，yǐn dǎo zhe dú zhě de xiǎng xiàng ，xún zhe qíng jiē de fā zhǎn xiàng qián tuī jìn 。“shān kǒu ”、“shān kāi ”liǎng jù ，biàn qǐ dào le zhè yàng de zuò yòng 。tā tōng guò gài kuò miáo xù ，shǐ dú zhě xiǎng xiàng dào yú rén qì zhōu dēng àn 、jìn rù yōu qǔ de shān kǒu niè zú qián háng ，dào yǎn qián huō rán kāi lǎng 、fā xiàn táo yuán de jīng guò 。zhè yàng ，dú zhě de xiǎng xiàng biàn gēn zhe jìn rù le táo yuán ，bèi zì rán dì yǐn xiàng xià yī fú huà miàn 。zhè shí ，táo yuán de quán jǐng chéng xiàn zài rén men miàn qián le ：yuǎn chù gāo dà de shù mù xiàng shì zǎn jù zài lán tiān bái yún lǐ ，jìn chù mǎn yǎn zé shì biàn shēng yú qiān jiā de fán huā 、mào zhú 。zhè liǎng jù ，yóu yuǎn jí jìn ，yún 、shù 、huā 、zhú ，xiàng yìng chéng qù ，měi bú shèng shōu 。huà miàn zhōng ，tòu chū le hé píng 、tián jìng de qì fēn hé xīn xīn xiàng róng de shēng jī ，ràng dú zhě chí chěng xiǎng xiàng ，qù lǐng wù 、qù yì huì ，qù sī ér dé zhī ，ér suǒ wèi shī de yùn zhì 、“jiǔ ”de chún wèi ，yě jiù yùn hán qí zhōng le 。jiē zhe ，dú zhě yòu kě yǐ xiǎng xiàng dào ，yú rén yī bù bù jìn rù zhè fú tú huà ，kāi shǐ jiàn dào le qí zhōng de rén wù 。“qiáo kè chū chuán hàn xìng míng ，jū rén wèi gǎi qín yī fú 。”xiě chū le táo yuán zhōng rén fā xiàn wài lái kè de jīng qí hé yú rén zhà jiàn “jū (...)
āi yō ，wǒ mà nǐ gè pǒ nài ，nǐ pǒ nài wǒ shèn me ？pǒ nài nǐ gè jiàn cái ，jiāng xiū shū lái ，xiū shū lái ！zhè gè dǎi pó niáng hài shā rén yě bō 。tiān nà ，tiān nà ！kě zé shuí sì nǐ nà suǒ xiū lí shé tóu ér kuài ！sì cūn shàng xià lǎo de měi ，dōu shuō liú jiā nǚ yǒu sān cóng sì dé lǐ ！shuí nà bān dào lái ？shì wǒ zhè bān dào lái 。nǐ dào nǐ biàn sān cóng sì dé ，nǐ shuō qù ，shì wǒ dào lái ，wǒ dào lái ！nǐ gǎn shǎo tā yī huà ，liú jiā nǚ ，nǐ yǒu yī jiàn ér hǎo chù ，sì cūn shàng xià bié de fù rén dōu xué bú de nǐ 。kě yòu lái ，wǒ yě yǒu nà yī zhuāng ér hǎo chù ？nǐ shuō wǒ tīng 。liú jiā nǚ lái ，nǐ bǐ bié rén jiā ài fù guì ，nǐ yě gǎn xián ǎn zhè pín de tuī shà 。nǐ zhè pò fáng zǐ ，dōng biān guā guò fēng lái ，fēng biān guā guò xuě lái ，qià sì lòu xīng táng yě sì de ，kuī nǐ zěn me zhù ！liú jiā nǚ ，zhè pò fáng zǐ lǐ nǐ biàn zhù bú de ，ǎn zhè qióng xiù cái zhèng hǎo zhù 。qǐ bú wén zì gǔ hán rú zài zhè bīng xuě táng hé ài ？nǐ yě bú pà rén chēn guài ！āi ，tiān nà ，tiān nà ！wǒ běn shì gè dòng liáng cái ，zěn pà de rén chēn guài ？nǐ shì yī gè nán zǐ hàn jiā ，dǐng tiān lì dì ，dài yǎn ān méi ，lián pí dài gǔ ，dài gǔ lián jīn ，nǐ yě zhèng □xiē ér bō ！wǒ hé tā chàng jiào le yī rì ，zé zhè liǎng jù huà shāng zhe wǒ de xīn 。wū nà liú jiā nǚ ，zhè dōu shì wǒ de shí yě ，yùn yě ，mìng yě 。qǐ bú wén bú zhī mìng wú yǐ wéi jun1 zǐ ，zé zhè tiān bú suí rén hē ！nǐ kě zěn shēng zhe wǒ zhèng □？nǐ yě bù bǎi xiē ér bō (...)
jǐ nián lí suǒ 。
huà rén xīn zhú shì rén qíng 。
cí de shàng piàn yǐ gǎn kǎi qǐ diào ，yán tiān yá liú luò ，chóu sī máng máng ，wú qióng wú jìn 。“tiān yá liú luò ”，shēn yù cí rén de shēn shì zhī gǎn 。sū shì wài rèn duō nián ，lèi tóng piāo píng ，zì shì yì tiān yá liú luò zhī rén 。tā zài xú zhōu jǐn liǎng nián ，yòu diào wǎng hú zhōu ，nán běi niǎn zhuǎn ，zhè jiù gèng zēng jiā le tā de tiān yá liú luò zhī gǎn 。zhè yī jù tóng shí yě bǎo hán zhe cí rén duì cù rán diào lí xú zhōu de gǎn kǎi 。“jì xiàng féng ，què cōng cōng ”liǎng jù ，zhuǎn xiě zì jǐ yǔ xú zhōu rén shì de jiāo wǎng ，duì xiè hòu xiàng féng de xǐ yuè ，duì zhòu rán fèn bié de tòng xī ，dé ér fù shī de āi yuàn ，yì yú yán biǎo 。“xié shǒu ”liǎng jù ，xiě tā yǒng yuǎn bú néng wàng jì zì jǐ zuì hòu lí kāi cǐ dì shí yī yī xī bié de dòng rén yī mù 。“xié shǒu jiā rén ”，jiè yǔ jiā rén zhà féng yòu bié de gǎn chù yán lí chóu 。“hé lèi shé cán hóng ”，xiě zuò zhě miàn duì luò huā ，dǔ wù shāng huái ，qíng sī mián mián ，niǎn zhuǎn bú rěn lí qù ，tóng shí yě shì xiě lí xú de shí jiān ，qǐ guò pāi “wéi wèn ”sān jù 。mò sān jù yóu cán hóng ér xiǎng dào cán chūn ，yīn wèn dōng fēng shàng yú jǐ xǔ ，gǎn tàn zòng shǐ chūn guāng (...)
fù qīn mǔ qīn ，wǒ shì rén 。hái ér yě ，nǐ wéi shèn me zài zhè lǐ chū jiā ？fù qīn mǔ qīn bú zhī ，zì cóng lí le jiā lái ，bèi chén hǔ nà sī tuī zài huáng hé wèi 。duō kuī le dǎ yú chuán jiù le wǒ xìng mìng ，yīn cǐ shàng jiù zài zhè lǐ shě sú chū jiā 。jīn rì rèn zhe le hái ér ，wū de bú huān xǐ shā wǒ yě ，lái dào cǐ jiān ，zhèng shì jīn shā yuàn le 。jìn yuàn qù zhuī jiàn wǒ wáng fū zhāng xiào yǒu zán 。wū de bú shì gōng gōng pó pó ？wū de bú shì lǐ yù é xí fù ér ？āi yō ！xí fù ér yě 。ā mí tuó fó ！zhè gè shì shuí ？zhè biàn shì xí fù ér 。wǒ nà dà sǎo yě 。xí fù ér ，nǐ zhè shí bā nián zài nà lǐ lái ？pó pó ，bèi chén hǔ nà zéi ，guǎi dài jiāng zhè lǐ lái 。nǐ nà hái ér huí jiā le me ？tā rú jīn ná chén hǔ nà zéi qù ，zhè zǎo wǎn gǎn dài lái yě 。wǒ chén hǔ ，lái dào zhè wō gōng yù lǐ 。zěn me nà yǎn pí ér lián bú lián de zhī shì tiào ？yě bú zhī shì tiào cái ，(...)
xiàng zhēng yì xiàng ，yī shī duō jiě 。《fēng yǔ 》de shī zhǐ ，jīn rén huò zhǔ “fū qī zhòng féng ”，huò zhǔ “xǐ jiàn qíng rén ”；lián xì shī jìng ，qián shuō gèng hé qíng lǐ 。rán ér ，hàn dài jīng shēng de “luàn shì sī jun1 ”shuō ，què zài hòu shì chǎn shēng le jī jí de yǐng xiǎng 。《máo shī xù 》yuē ：“《fēng yǔ 》，sī jun1 zǐ yě 。luàn shì zé sī jun1 zǐ bú gǎi qí dù yān 。”zhèng jiān shēn fā zhī yuē ：“xìng zhě ，yù jun1 zǐ suī jū luàn shì ，bú biàn gǎi qí jiē dù 。……jī bú wéi rú huì ér zhǐ bú míng 。”zhè yàng ，“fēng yǔ ”biàn xiàng zhēng luàn shì ，“jī míng ”biàn xiàng zhēng jun1 zǐ bú gǎi qí dù ，“jun1 zǐ ”zé yóu “fū jun1 ”zhī jun1 biàn chéng wéi dé gāo jiē zhēn zhī jun1 zǐ le 。zhè suī shǔ fù huì ，què yě yǒu qí wén běn yī jù 。yīn wéi ，“jun1 zǐ ”，zài 《shī jīng 》shí dài ，kě shī zhū kě jìng 、kě ài 、kě qīn zhī rén ，hán yì bú dìng 。yīn cǐ ，bǎ fù tǐ de bái miáo yì xiàng lǐ jiě wéi bǐ tǐ de xiàng zhēng yì xiàng ，jiù kě néng shēng fā “luàn shì sī jun1 ”de lián xiǎng ；ér bǎ “fēng yǔ rú huì ”de zì rán zhī jǐng ，lǐ jiě wéi xiǎn è de rén shēng chù jìng huò dòng dàng de shè huì huán jìng ，yě fú hé shěn měi guī lǜ 。gù hòu shì xǔ duō shì rén jun1 zǐ ，cháng yǐ suī chù “fēng yǔ rú huì ”zhī jìng ，réng yào “jī míng bú yǐ ”zì lì 。nán cháo liáng jiǎn wén dì 《yōu zhí tí bì zì xù 》yún ：“liáng zhèng shì lán líng xiāo gāng ，lì shēn háng jǐ ，zhōng shǐ rú yī 。fēng yǔ rú huì ，jī míng bú yǐ 。”guō mò ruò chuàng zuò yú wǔ sì yùn dòng tuì cháo qī de 《xīng kōng ·guī lái 》zhōng yě xiě dào ：“yóu zǐ guī (...)
sān sì liǎng jù zhí chéng xìng jù de lǐ lù ér lái ，gù réng cóng liǎng dì zhe bǐ ：“dāng jun1 huái guī rì ，shì qiè duàn cháng shí 。”zhàng fū jí chūn huái guī ，zú wèi lí rén chóu cháng 。àn lǐ shuō ，shī zhōng de nǚ zhǔ rén gōng yīng gāi gǎn dào xīn xǐ cái shì ，ér xià jù jìng yǐ “duàn cháng ”chéng zhī ，zhè yòu sì hū wéi bèi le yī bān rén de xīn lǐ ，dàn rú guǒ lián xì shàng miàn de xìng jù xì xì tǐ huì ，jiù huì fā xiàn ，zhè yàng xiě duì biǎo xiàn sī fù de gǎn qíng yòu jìn le yī céng 。yuán dài xiāo shì yūn zhù lǐ bái jí céng jiā yǐ píng shù dào ：“yàn běi dì hán ，shēng cǎo chí 。dāng qín dì róu sāng dī lǜ zhī shí ，yàn cǎo fāng shēng ，xìng qí fū fāng méng huái guī zhī zhì ，yóu yàn cǎo zhī fāng shēng 。qiè zé sī jun1 zhī jiǔ ，yóu qín sāng zhī yǐ dī lǜ yě 。”zhè yī píng shù ，jiē shì le xìng jù yǔ suǒ yǒng zhī cí zhī jiān de wēi miào de guān xì 。shī zhōng kàn sì yú lǐ bú hé zhī chù ，zhèng shì gǎn qíng zuì wéi nóng mì suǒ zài 。
    dù fǔ de tí huà shī ，hái yǒu yī gè tè diǎn ，biàn shì zài miáo huì huà jìng zhōng dào chū huà lǐ 。rú 《xì tí wáng zǎi shān shuǐ tú gē 》，yīn tí huà ér dào chū “yóu gōng yuǎn shì gǔ mò bǐ ，zhǐ chǐ yīng xū lùn wàn lǐ ”de yì shù jiàn jiě 。huáng tíng jiān zài cǐ tí de dì èr shǒu shī ，tí yǒng de shì zhèng fáng shōu cáng de guō xī de huà ，yě yùn yòng zhè yī biǎo xiàn shǒu fǎ 。guō xī shì běi sòng shān shuǐ huà jiā ，qí huà qiáng diào “qǔ shì ”。tā shuō ：“zhēn shān shuǐ zhī chuān gǔ ，yuǎn wàng zhī yǐ qǔ qí shì 。”tā de shān shuǐ huà lùn 《lín quán gāo zhì 》tí chū de “sān yuǎn ”——gāo yuǎn 、píng yuǎn 、shēn yuǎn ，jiù shì yào qǔ shān chuān zhī yuǎn shì 。huáng tíng jiān duì huì huà yǒu hěn gāo de yì shù sù yǎng ，suǒ yǐ zhè shǒu shī de qián èr jù “néng zuò shān chuān yuǎn shì ，bái tóu wéi yǒu guō xī ”，shì hěn jīng dāng de píng jià 。sān sì jù jù tǐ yǒng zàn huà jiá zhōng guō xī zhī zuò 。guō xī céng wéi sū cái wēng jiā mó xiě sòng chū běi pài shān shuǐ huà jiā lǐ chéng de 《zhòu yǔ tú 》liù fú ，yīn cǐ bǐ mò dà jìn 。shī rén zài zhèng fáng huà jiá zhōng (...)
zhè shǒu shī yǔ yán píng yì 、tōng sú ，méi yǒu yī diǎn fǔ záo hén jì 。qí zhōng “kuáng fēng chuī wǒ xīn ”èr jù ，shì kuài zhì rén kǒu de míng jù ，zài zhěng shǒu shī zhōng ，rú qí fēng bì lì ，yīn ér shǐ cǐ shī “píng zhōng jiàn qí ”（liú xī zǎi 《yì gài 》）。zhèng shì zhè zhǒng “xiǎng luò tiān wài ”de yì shù gòu sī ，xiǎn shì chū shī rén jié chū de yì shù cái néng 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

这首诗语言平易、通俗，没有一点斧凿痕迹。其中“狂风吹我心”二句，是脍炙人口的名句，在整首诗中，如奇峰壁立，因而使此诗“平中见奇”（刘熙载《艺概》）。正是这种“想落天外”的艺术构思，显示出诗人杰出的艺术才能。
词的下阕一转，由思家转入归家。过片二句情略一扬起。词人本已沉醉在思家的境界中，几至不能自拔；然而忽然听说江上春潮高涨，似乎听到了要回故乡的讯息，精神为之一振。这与前片起首二句恰好正反相成，遥为激射。前片说“故园消息茫然”，是表示失望，在感情上是一跌；此处则借江头春汛，激起一腔回乡的热望，是一扬。钱塘江上浩渺的春浪，似乎对人有情，主动来献殷勤，要送他回家。江水有情，正暗暗反衬出人之无情。词人曾慨叹“一春憔悴有谁怜”，在人世间无人理解他思乡的痛(...)
瞻彼淇奥，绿竹青青。

相关赏析

“故国悲寒望，群云惨岁阴。水乡霾白屋，枫岸叠清岑。郁郁冬炎瘅，蒙蒙雨滞淫”。
凤舞团(...)
“对烟柳”至“叶底黄鹂自语”数句，铺叙当时景物。这里有“青青万缕”的柳条，有满眼的绿树，有藏在树叶深处鸣啭的黄鹂。它(...)
“青海长云暗雪山”，波光粼粼的青海湖，澄碧若翠；皑皑的雪山，如银蟒漫舞；阴云飞涌，墨色顿至。这里，“青”、“黑”、“白”三色齐涌画面，构成了一幅层次分明的丹青国画。在这幅国画中，诗人不仅充分发挥了色彩的对比作用，而且更突出了光线明暗的作用。雪山的银辉，向人们呈现出一种洁白纯净的美，而“长云”之后的一个“暗”字凌空一笔又涂上了淡黑色，使画面由明暗对照构成了阴沉的战争氛围和苍凉的境界。王昌龄能够将“色”和“光”交织起来，用暗色弱光来渲(...)
这首七绝，是大历诗歌中最著名之作。全诗以一愁字统起。前二句意象密集：落月、啼乌、满天霜、江枫、渔火、不眠人，造成一种意韵浓郁的审美情境。这二句既描写了秋夜江边之景,又表达了作者思乡之情。后两句意象疏宕：城、寺、船、钟声，是一种空灵旷远的意境。夜行无月，本难见物，而渔火醒目，霜寒可感；夜半乃阗寂之时，却闻乌啼钟鸣。如此明灭对照，无声与有声的衬托，使景皆为情中之景，声皆为意中之音，意境疏密错落，浑融幽远。一缕淡淡的客愁被点染得朦胧隽永，在姑苏城的夜空中摇曳飘忽，为那里的一桥一水(...)

作者介绍

余干 余干，字樗年（《同文馆唱和诗》卷一○晁补之《次韵樗年见贻》），毗陵（今江苏常州）人。神宗元丰五年（一○八二）进士（《咸淳毗陵志》卷一一）。哲宗元祐初与邓忠臣等同为考试官。今录诗十三首。